czwartek, 8 stycznia 2009

Perkal i paciorki

Zastanawiałem się ostatnio, czemu gry planszowe są obecnie bardziej popularne od RPG? To znaczy, myślę nad rzeczami, które są mniej oczywiste jak: chęć wygrania, zerowy wysiłek w przygotowaniu zabawy, krótszy czas rozgrywki, niższe ryzyko niepowodzenia. To wszystko wiemy, problem został zdiagnozowany, a choroba rozpoznana, tylko lekarstwa brak.

Kolejnym elementem jest to, że w grach planszowych, jakie obecnie są wydawane, zastosowano ileś tam drobiazgów, które mają wpływ na odbiór rozrywki. Mam na myśli kolorowe plansze, fajne żetony, ludziki, karty, dodatki, znaczniki itp. Przyglądałem się ostatnio rozgrywce w Descenta i zacząłem myśleć, co mnie w tej grze pociąga? Ano figurka, którą przesuwam po planszy, miniaturki przeciwników, odwracanie znaczników i przesuwanie różnych suwaków. Niby prosta rzecz, a ile daje radości. O ileż zmieniła się rozgrywka, kiedy po prostu zalaminowałem kartkę z siatką i mazakami obrazowałem sytuację. Nagle ludzie odnaleźli się w terenie, wiedzieli co robić, znikły niejasności i nieporozumienia.

Idąc za ciosem, chcę poeksperymentować i wprowadzić na sesję figurki oraz modele terenu. Nie zamierzam wspinać się na szczyty modelarstwa i tworzyć pełnoprawnych makiet, ale wydrukować i skleić papierowe dekoracje, dostępne w internecie. Ryzyko jest takie, że gra, a przynajmniej walka, przerodzi się w planszówko-bitewniaka, ale istnieje szansa, na zbudowanie ciekawej, pamiętnej sesji, która będzie okazją nie tylko do odtwarzania ról, ale i do ciekawej, satysfakcjonującej gry.

2 komentarze:

  1. Mnie od pół roku kręci (nie uwierzysz) D&D Miniatures. Po prostu wsiąkłem i w zasadzie to jedyny produkt WotCu jaki w ogóle dtarł do mojej natury hobbysty RPG. Dla mnie te figurki są czymś w rodzaju spełnienia marzeń z PRLu jeszcze - wiesz, wszystkie te fantastyczne stwory (A)D&D plus zasady jak je w grze wykorzystać. Coś pięknego - właśnie jak to Twoje wkręcanie się w makietę. :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Co zlego widzicie w uzywaniu ludków przy sesjach RPG. Wygoda. Gdy jeszcze miliony lat temu prowadzilem RPG, kazda sesja zaczynala sie od tego magicznego pokazywania sobie wlasnych ludkow, Wicie, mag zdobyl nowe czary wiec na ludku pojawily sie pergaminy, itp. Dodac nalezy ze figurki kazdy lepil sam z modeliny, lepiej czy gorzej ale kazdy gracz mial. To bylo niesamowite. Mam zreszta do to niebieskie blaszane pudlo po herbatnikach, pelne ulepcow. Dzis nie sposob powstrzymac sie od rechotu ogladajac te twory. Trzymam to na pamiatke, razem z modelinowymi koścmi wlasnej produkcji. Czar i magia wspomnien.

    Ludki w RPG, moim zdaniem rozjasniaja sprawe. Jasna sprawa, szyk w druzynie, i nie bylo sciem ze ktos stal podczas zasadzki goblinow gdzies indziej. Makiet specjlanie nie uzywalem, porobilem tylko z drewna klocki wielkosci pudelek od zapalek, pomalowane na szaro i w kamyczyki robily nam wg zapotrzebowania za wszystko. Z czasem gdy juz metalowych 'prawdziwych' ludkow nazbieralo sie dosc by ustawic z nich oddzialy zaczelo sie granie w Warhammera Battla. Zreszta to Paladym mnie w to wrecil, noo, wrecilismy sie razem...

    OdpowiedzUsuń