D&D Encounters spotkanie 4

Po tygodniowej przerwie, wczoraj odbyło się kolejne spotkanie. Zgodnie z jakąś niepisana tradycją, drużyna zamiast przejść do kolejnego odcinka, zaczęła na własną rękę szukać czegoś, czego tak naprawdę nie ma. Jako że nie mam w zwyczaju pałować graczy drogowskazem "Przygoda jest tam =>", pozwoliłem im działać. Cie niewesoło się skończyło...

We wczorajszym spotkaniu brały udział cztery osoby, w tym jeden nowy gracz, który na szczęście był więcej niże dobrze obeznany z mechaniką czwartej edycji. Po szybkim wprowadzeniu i i opisaniu bieżącej sytuacji, zaczęliśmy grać. Poprzednie spotkanie zakończyło się pokonaniem drugiej fali kanków, które wychynęły z tuneli wijących się w ruinach zburzonej strażnicy. Bohaterowie, którzy doskonale wiedzieli, że nie mają żywności, wody i żadnych zapasów, postanowili poszukać jej w podziemiach. Najpierw spróbowali odkopać studnię, jednak szybko zdali sobie sprawę, że jeśli jest w niej woda, to kilkadziesiąt metrów poniżej. Uznali zatem, że skoro owady muszą coś pić, to w ich leżu musi znajdować się jakieś źródło. Postanowili je odnaleźć i zeszli wgłąb ula.

Rzecz jasna scenariusz Fury of the Wastewalker nie przewiduje takiego obrotu sytuacji (podejrzewam, że pozwalam na za dużo odgrywania, z tego co czytam raporty, wydaje mi się że prowadzący przechodzili gładko od encountera do encountera), dlatego postanowiłem zwyczajnie powtórzyć poprzednie spotkanie. I tak po zagłębieniu się w dół wzgórza na którym wznosiła się strażnica, bohaterowie dotarli do jaskini, która niegdyś była skarbcem, potem został on zawalony i wydrążony na nowo. Z pomieszczenia prowadziło wiele wyjść, ale zamiast wybrać któreś z nich, bohaterowie spostrzegli, że zostali otoczeni przez owady. Przeciwko nim wychynęły dwa kanki wojownicy oraz trzej plucze kwasem.

Z początku starcie szło jak najbardziej po myśli bohaterów. Choć ranni i zmęczeni (healing surge i hit pointy mogą odzyskać dopiero po pełnym odpoczynku w całkowicie bezpiecznej lokalizacji i po uzupełnieniu braków wody oraz jedzenia), zdołali skrwawić jednego z wojowników, oraz zranić dwóch z pluczy. Kolejne istoty zostały oznaczone jako ofiary i miałem wrażenie, że bohaterowie nieźle sobie poradzą. Ale nie, walka jakoś ugrzęzła, obydwie strony zaczęły ponosić straty w punktach życia i pomimo kilku trafień krytycznych, najpierw padł thri-kreen, a potem od działania kwasu theifling Jarvix. Widząc co się dzieje, elf Castri postąpił jak przystało na athasiańskiego rzezimieszka i dał drapaka, krzycząc do Barcana: "Nigdy cie nie lubiłem". Młody mag próbował jeszcze się bronić w korytarzu i walczyć o życie przyjaciół, ale w końcu i on musiał uznać wyższość kanków i uciekł na powierzchnię. Na tym zakończyliśmy spotkanie.

Następna sesja odbędzie się we wtorek i ten termin będziemy starali się utrzymywać. Encounters przewidują dwa rozważania w przypadku śmierci bohaterów, ja zdecydowałem się na to, aby bohater powrócił "nadludzkim wysiłkiem woli i niebywałym szczęściem" do gry, choć osłabiony prze dwa najbliższe spotkania.

Kłopot z tą kampania, podobnie jak i innymi sezonami D&DE jest taki, że każdy epizod sprowadza się lub obraca dookoła walki. Rozumiem, że to immanentna część D&D, ale jak dla mnie może być monotonna i nudna.