Innymi słowy, nieco poobijana i zawstydzona kompania ruszyła do karczmy "Dom tysiąca twarzy", a ich celem było rozwikłanie zagadki napaści Zdechłych Szczurów na dom Lorda Nerverember.
Bohaterowie i gracze
Keira - elf, rogue (thief) - Ghash
Hagen - human, cleric (strom warpriest) - Don
Brandis - human, paladin (defender) - Tomek H.
Fargrim, dwarf, fighter (slayer) - Gomi
Jarren, human, wizard (evocation mage) - Eligiusz
Merrick - halfling, rouge (thief) - Wiola
Oberża znajdowała się w gorszej dzielnicy, która opierała się wpływom Lorda Protektora. Niegdyś mieszkali tutaj bogacze, wypalone ruiny ich rezydencji, wyłamane bramy, zniszczone ogrody mówiły o dawnej świetności i bogactwie. Nad tą częścią Neverwinter górowały smętne szczątki zamku Never, dawnej siedziby władców miasta.
Karczma wzięła swą nazwę od luster i manekinów, które stanowiły wystrój wnętrza. Bohaterowie weszli do środka, muzyka przestałą grać, bywalcy zmierzyli ich wzrokiem. Widząc brosze Dziedzica Neverwinter, zignorowali nieznajomych i wrócili do swoich spraw. Herosi zajęli jeden ze stolików i zaczęli wypytywać karczmarza. Szczególnie Keira, której wpadł w oko smukły i wysportowany eladrin z niesforną czupryną. Od niego dowiedziała się, że kontaktem Zdechłych Szczurów w knajpie jest halfling, Charl.
Drużyna uznała, że najlepszym sposobem na dogadanie się z opryszkiem będzie wysłanie pobratymca równie podejrzanej profesji, czyli Merricka. Niestety, rozmowa od początku się nie kleiła, a przeciwstawny test Bluff pozwolił Charlowi przejrzeć bohaterów na wylot. Od słowa do słowa, bandzior i jego czwórka pomagierów sięgnęli po broń.
Zaczęła się kolejna, karczemna burda. Bohaterowie szybko doskoczyli do ochroniarzy, Charl dał nura pod stół. Nagle okazało się jednak, że pośród gości miał sprzymierzeńców i kolejna czwórka bandziorów naskoczyła od tyłu na bohaterów. Ale nie na wiele się to zdało. Pomimo prób flankowania, skrytobójczych ciosów i przewagi liczebnej, bohaterowie z łatwością zabili trzech gangsterów, a pozostali nie mieli szans na wygraną. Charl dwukrotnie próbował atakować zza zasłony dymnej (posiadał specjalne kulki z gazem) i za każdym razem haniebnie pudłował. Widzać, żę żywcem z opresji nie wyjdzie, krzyknął: "Poddaję się!"
Zapanowała konsternacja. Keira dorżnęła oprycha obok siebie, ale Brandis powstrzymał się od ataku, podobnie jak Hagen i Fargrim. Cahrl i jego pomagierzy odłożyli broń. Gdy bohaterowie obiecali, że puszczą ich wolno, halfling zaczął sypać.
Po pierwsze, powiedział, gdzie znajduje się ukryte wejście do bazy Zdechłych Szczurów. Był w stanie zaaranżować sprawy tak, aby strażników nie było w dokowym magazynie, gdy bohaterowie będą chcieli go zbadać. Poczuwając się bardziej do bycia rewolucjonistą, niż rzezimieszkiem, zaaranżował sojusz Zdechłych Szczurów z Synami Alagondarów i Dziedzicem Neverwinter, z czego był ogromnie dumny. Na koniec odparł, że być może Szczury nasłały morderców na lorda Neverember, ale on nic o tym nie wie.
Ceną za życie i wolność Charla były dwa magiczne przedmioty: Amulet of Health oraz Bracers of Mighty Striking. Na koniec Keira zauważyła, że barman i jego przyrodnia siostra, która pracowała jako kelnerka, skrywają pod szatami dziwne amulety. Nie były to ani symbole Dziedzica Neverwinter, ani lorda Neverember, a niewielkie brosze ze srebra w kształcie harfy. Niechybny znak, że obydwoje należeli do Harfiarzy!
Zza ekranu Mistrza Gry
- Sądziłem, że spotkanie z dziewiątką, mobilnych i łotrów, podobnych do tych, którzy napadli na posiadłość lorda Neveremeber będzie trudna, a tymczasem gracze bardzo dobrze je rozegrali. Walka nie stanowiła dla nich kłopotu, skoncentrowali się na eliminacji przeciwników i wzajemnym wsparciu.
- Niestety, Brandisowi do awansu zabrakło 50 punktów doświadczenia. Normalnie machnąłbym na to ręką, ale przy spotkaniach wartych 150 xp to jedna trzecia nagrody,a ż tak hojny być nie mogę.
- Koniec szóstego spotkania przynosi długo wyczekiwany Extended Rest. Moce się odnowią, punkty życia wrócą, podobnie jak healing surges.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz